Afgelopen herfst vierde de Voedseltuin Overvecht haar vijfjarig bestaan (overigens anderhalf jaar later dan gepland vanwege alle corona-maatregelen). Daarom vierden de tuinders samen met veel betrokkenen een feestelijk jubileum in tuincentrum Steck. Meer daarover – inclusief een prachtige fotoreportage – lees je in dit artikel op onze website. Maar we willen daar nog iets aan toevoegen. Tijdens het jubileumfeest had tuincoördinator Mark Verhoef namelijk een mooie toespraak, die we je niet willen onthouden.
Over de Voedseltuin
Voedseltuin Overvecht is een idee van enthousiaste buurtbewoners en sociaal ondernemers. De tuin is voorjaar 2015 gestart. Ans Klein Geltink & Marianne Houkamp – initiatiefnemers Voedseltuin Overvecht: “Onze gezamenlijke droom was een plek in de wijk waar iedereen welkom is. Een tuin waar je jezelf kunt zijn, andere mensen kunt ontmoeten, je eigen groente verbouwt en waar je in contact bent met de natuur en de seizoenen. Een vorm van kleinschalige biologische stadslandbouw middenin de wijk.”
Mark Verhoef: In De Voedseltuin oogst je geluk
“Graag neem ik jullie mee naar een koude vrijdagochtend in december 5 jaar geleden. De Voedseltuin was alleen nog maar te vinden achter Gagelsteede. Het heeft gevroren. Alles in de tuin ziet wit. De boerenkool is eindelijk te oogsten; zoals jullie weten moet daar toch echt eerst de vorst overheen. Ik ben als vrijwillig tuinder aan het werk samen met mijn voorganger Marieke. De rest van de tuinders heeft het vooralsnog af laten weten. Te koud?
Rust van natuur om de hoek
We horen twee vogels in de lucht, na goed te hebben gekeken zien we dat het zwanen zijn. Wat zijn die beesten nu aan het doen? De zwanen draaien in cirkels boven de tuin. Het is een mooi gezicht, die grote vogels in een koude, maar heldere lucht. Wat zijn ze toch aan het doen? Één van de zwanen zet de daling in om al snel daarna weer op te stijgen. Na een aantal van deze daal- en stijg- pogingen komen we erachter dat ze eigenlijk willen landen in de vijver in Park de gagel. Zoals jullie wellicht weten is deze vijver niet heel erg groot, de land-pogingen mislukten daarom ook met regelmaat. Uiteindelijk, na lang proberen, lukt het dan beide zwanen om te landen in de vijver. Zoals die oude reclame van KLM, poten vooruit, in het water.
Dit is zo’n moment dat me heel erg bijgebleven is op de Voedseltuin, misschien wel mijn eerste ervaring dat het zoveel meer is dan een tuin. Een besef dat ook in mijn wijk Overvecht, met al die flatgebouwen en al die stedelijke drukte, de rust van de natuur om de hoek ligt, je hoeft er alleen maar even bij stil te staan.
Het is misschien ook wel het besef dat je ook op zo’n kleine mooie plek de mogelijkheid hebt om te landen. Te aarden en samen te zijn met je buren. Zoals één van de andere tuinders ooit zei: Zo’n plek waar je die mensen treft die je normaal gesproken bij de bushalte ziet, maar die je nu eindelijk eens een keer wel aanspreekt. Deze kleine ervaringen heb ik de afgelopen zes jaar zoveel meegemaakt.
Die spontane, niet te sturen geluksmomentjes
Het geluk dat het op vrijdagochtend altijd mooi weer is (echt waar).
Het geluk dat je erachter komt dat een groene paprika eigenlijk een onrijpe rode paprika is. (weer wat geleerd).
Het geluk dat de koeien op de tuin zijn wezen spelen, maar dat het pas februari is, en dat er nog geen nieuw ingezaaide groenten op de tuin staan (phew).
Het geluk dat er muziek was op die warme zomermiddag en dat we konden dansen in de waterstralen van de sproeier.
Het geluk dat die buren je wel even konden helpen met het wegbrengen van die oude tv naar de stort (zij hadden immers een auto).
Het geluk dat de uitbreiding van de Voedseltuin naar de Bangkokdreef meer park betekende en niet meer overlast.
Het geluk dat de tuin een plek was en is om onderzoek te doen naar natuurbeleving en korte voedselketens.
Het geluk dat de regen altijd net op het juiste moment valt (behalve die ene keer dan…).
Het geluk van dat kopje soep uit de tuin rechtstreeks uit de heksenketel.
Het geluk van die soep naar jou gebracht toen je ziek was.
Het geluk dat de Voedseltuin die groenten heeft die jij net nodig hebt.
Het geluk van die slechte mop, die in de omstandigheid van de tuin altijd goed is.
Het geluk dat tuinders van de Voedseltuin hun hand niet omdraaien voor het schoonhouden van de plantenbakken bij de Noordertuin.
Het geluk dat tijd er niet toe doet.
Gelukkige plek in Overvecht
En niet te vergeten, het grote gedeelde geluk van het zaaien, zien opgroeien en oogsten van al die mooie groenten. Vaak gegeten groenten, vergeten groenten, kromme groenten en rare groenten. Maar altijd lekker, want door jezelf gezaaid, verzorgd en geoogst en onvervalst Overvechts. Eerlijk en heerlijk.
De Voedseltuin Overvecht is waarachtig de meest gelukkige plek op aarde!”
Tekst: Mark Verhoef
Foto (2e) en film: Carilijne Pieters
