Vogels vluchten in vogelvlucht van de tiende verdieping en het dak weg. Naar de grond. Dan naar het groene gras van het park verderop. Ze lijken te vluchten voor de knallen die door de straten galmen. Ondanks het vuurwerkverbod. Al lijkt de laatste week het vuurwerk toch echt op. Ik vraag me al een tijdje af wat al die knallen dan nog zijn.
Column: Caya van Rossum
Toch kijk ik altijd, uit reflex, snel naar buiten als ik ze hoor knallen. Zoekend naar lichtjes die de hemel bont en blauw komen kleuren. Maar de lichtjes in de lucht zijn niet meer. Nu zie ik enkel vogels vluchten.
‘Vallen ze nou dood neer?!’, riep een vriendin laatst ongerust vanaf het balkon. Dat lijkt me toch sterk.Maar hierdoor begon ik me wel af te vragen, wat zouden zij zien? Als ze van boven naar beneden langs een flat scheren alsof het geen blok beton, maar de zee zou zijn. Achter elk raam speelt zich een ander verhaaltje af, en ik vraag me af of ze die verhalen dan kunnen lezen. Of ze het begrijpen.
Vogels vluchten in vogelvlucht van de tiende verdieping en het dak weg. Naar de grond, of naar het park. Soms lijken ze dat voor de lol te doen. Misschien is het wel gewoon een spel voor ze. Wij zullen het nooit weten.
Kunnen het alleen bekijken, vanaf Overvechts balkon.
