Overvecht bestaat al 60 jaar. Maar de plek waar de woningen zijn gebouwd bestaat natuurlijk veel langer. Voor de Dreefnieuws Special in 2020 schreef Simon de Wilde over de geschiedenis van de wijk, in tien verhalen.
TEKST SIMON DE WILDE | FOTO’S GODFRIED VAN UTRECHT
1 Wildernis en woestenij
Een zee van groen gras met daartussen bloemen, water en af en toe een boom. Dit landschap heet veenweide en was feitelijk een moerasachtig gebied, een woestenij. Zo zag het gebied waarop Overvecht is gebouwd eruit in de tijd dat Nederland nog maar zeer dunbevolkt was. Met name langs de rivier de Vecht is al sinds duizenden jaren sprake van menselijke activiteit. Deze meanderende rivier slingert in het noorden van de stad door het veenweidegebied. Doe je ogen maar eens dicht en stel het je voor. Geen flats en dreven, maar een uitgestrekte zee van groen.
Wist je dat?
In Park de Watertoren heb je aan de Moezeldreef een stukje Overvecht waar je kunt zien hoe het er vroeger heeft uitgezien. Het ligt ingeklemd tussen de Moezeldreef en het water en je hebt er uitzicht op de watertoren.
2 Veranderend landschap
Sinds de middeleeuwen zetelt in de stad Utrecht de bisschop. Omdat de katholieke kerk heel rijk was, bezat de bisschop van Utrecht (Adelbold II, die onder andere opdracht gaf tot de bouw van de Dom) veel land. In de stad en daarbuiten stonden kloosters waar monniken leefden. Zij maakten land geschikt voor landbouw. De monniken deden dit in opdracht van de bisschop. Dit proces van land bewerken heet ontginnen. Er werden dijken aangelegd en sloten gegraven. De Klopvaart in Overvecht is zo’n aangelegde sloot. Daarmee werd het water afgevoerd naar de Vecht. Na het jaar 1000 werd het moerasgebied waar Overvecht nu ligt, geschikt gemaakt voor landbouw.